آیا می‌دانید تنها درمان موثر برای بسیاری از اختلالات شنوایی، سمعک است؟
براساس آمار، حدود 14 تا 31 درصد از افراد کم‌شنوا برای دریافت سمعک اقدام می‌کنند. به عبارتی از هر پنج نفر نیازمند به استفاده از سمعک، چهار نفر سمعک نمی‌گیرند. جالب‌تر آن که این آمار مربوط به کشورهای پیشرفته است و در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران، آمار استفاده از سمعک در کم‌شنوایان بسیار پایین‌تر است.

اگر دریافت سمعک تا بعد از حدود پنج سالگی به تاخیر نیفتد، بسیاری از عوارض ناشی از کم‌شنوایی قابل جبران خواهد بود. این سن یک مرز بحرانی برای رشد مغزی در کودکان است

با تاکید بر این که کم‌شنوایی باعث بروز زود هنگام و پیشرفت اختلالات شناختی، افسردگی در سالمندان می‌شود، این کم‌شنوایی اغلب غیرقابل درمان است و تجویز سمعک تنها راه‌حل پیشنهادی است. به دنبال تجویز سمعک از سوی کارشناس شنوایی‌شناسی، فرد سالمند از گوشه‌گیری و انزوا خارج می‌شود و حتی بروز آلزایمر را به تاخیر می‌اندازد. همچنین با افزایش فعالیت‌های اجتماعی و فیزیکی و تحرکی در سالمند، وضعیت قلبی ـ عروقی و سلامت وی رو به بهبود می‌رود.

بی‌توجهی به ضرورت استفاده از سمعک از سوی کم‌شنوایان در حالی اتفاق می‌افتد که تجویز وسایل کمک ‌شنوایی، همچون سمعک و کاشت حلزون در نوزادان و کودکان کم‌شنوا حیاتی تلقی می‌شود، چراکه این اقدام نه‌تنها منجر به اصلاح و تقویت شنوایی می‌شود، بلکه هدفی بزرگ‌تر یعنی رشد گفتار و زبان، رشد مهارت‌های شناختی، تحصیلی، اجتماعی و هوشی را تعقیب می‌کند. توجه داشته باشید کم‌شنوایی در کودکان می‌تواند رشد گفتار و زبان و مهارت‌های شناختی را با تاخیر مواجه کند و پیشرفت تحصیلی کودک را در مدرسه به تعویق بیندازد.

تجویز سمعک در سالمندان کم‌شنوا نیز علاوه بر اصلاح کم‌شنوایی در آنها سبب تاخیر در بروز مشکلات شناختی می‌شود و از شدت این مشکلات خواهد کاست.

منبع:samaksayeh